20.11.09

The Sixties

Stijl: Futuristisch
Icoon: Twiggy
Kenmerk: Minirok, jurk
Muziek: Pop

In de jaren '60 werd het hele roer omgegooid. Zo stonden de jaren '50 voor glamour, lange rokken/jurken en sexy rondingen. Tijdens de jaren '60 was de kleding vooral kort, zonder taille en enige vrouwelijke vorm. De Londense Mary Quant introduceerde de minirok. Dit was op het eerste gezicht een ware schande: 'We kunnen dijbeen zien!'. Maar de jeugd vond het geweldig en de minirok werd een groot succes. Ook de jurkjes werden kort. In Washington werd Jackie Kennedy (Jackie O), de first lady van het Witte Huis, geadoreerd om haar gevoel voor stijl. Zij was degene die het mouwloze A-lijn jurkje met dophoed tot een wereldwijd succes maakte. Ze was een voorbeeld voor een hele generatie vrouwen. Ze was aantrekkelijk, altijd goed gekleed, charmant, verstandig en gecultiveerd. Het modebeeld kreeg een futuristische uitstraling, dit kwam mede door de fascinatie voor de ruimtevaart in die jaren. De jurkjes hadden iets robotachtigs en de hoeden hadden meer weg van helmen. Ook wordt het modebeeld sterk beïnvloed door de pop art van Andy Warhol, met zijn felle kleuren, strakke lijnen en abstracte vormen.

De ontwerpen van onder andere Mary Quant lijken meer op kinderkleding dan op vrouwenmode. Daarom betreedt er ook een nieuw soort model de catwalk. Weg met de vrouwelijke vormen, het nieuwe schoonheidsideaal is dunner dan dun, haar naam is 'Twiggy'. Dit is het nieuwe mode-icoon. Ze heeft lange slungelige ledematen, geen borsten, geen heupen en grote puppy ogen. Het ene na het andere dieet komt op de markt omdat de vrouwen willen lijken op het 16-jarige model.

Jaren '50


Stijl: Meisjesachtig
Icoon: Brigitte Bardot
Kenmerk: Wespentaille
Muziek: Rock-'n-roll

Christian Dior is in de vijftiger jaren nog stdeeds erg populair. Het modebeeld straalt luxe uit en er is veel oog voor detail. Vrouwen dragen bijpassende hoedjes, tasjes, schoenen en handschoenen. Ook is de korset weer terug om een wespentaille te creëren. Vaak wordt de taille nog extra geaccentueerd met een riem eromheen. In 1956 sterft Christian en wordt hij opgevolgd door Yves Saint Laurent bij Dior, die de populariteit weet te behouden d.m.v. zijn Trapeze-lijn. Dit waren korte wijde jurken zonder taille. Maar de belangrijkste ontwikkeling van dit tijdperk is het onderscheid tussen vrouwen- en meisjesmode. De meisjesachtige Brigitte Bardot is hét stijlicoon. Zij heeft donker opgemaakte ogen, nauwkeurig getekende wenkbrauwen, een volle haardos en is hét sekssymbool uit de jaren '50. De vrouw in deze tijd laat zich dan ook uitdagender zien dan ooit.

Tegelijkertijd ontwikkelt zich een aparte jeugdcultuur. Brigitte Bardot is het icoon voor de vrouwen, James Dean en Elvis presley voor de mannen. Jongeren luiseren veel naar rock-'n-roll en nemen de kledingstijl die erbij hoort ook over. Ze dragen jeans, leren jasjes, T-shirts en vetkuiven. Het rebelse imago staat recht tegenover de gevestigde orde uit die tijd.

Jaren '40

Stijl: Utility Clothing vs. New Look
Icoon: Christian Dior
Kenmerk: Mantelpakjes
Muziek: Swing, bigband

Tijdens de oorlogsjaren kwam de mode-industrie op een laag pitje te staan. Kleding moest vooral comfortabel en praktisch zijn. Bovendien was het niet gepast om er tijdens deze sombere jaren al te modieus bij te lopen. De Engelse regering kwam zelfs met de Utility Clothing-regel. Dit hield in dat fabrikanten maar een beperkt aantal stijlen en kleuren mochten uitbrengen en de kleding moest economisch verantwoord gemaakt worden. Dus kwamen er goedkopere stoffen en werd er zo min mogelijk materiaal gebruikt. Toch probeerden de ontwerpers zo creatief mogelijk met de strenge regels om te gaan. Er werd gezocht naar nieuwe materialen en zo kwamen er blouses, jassen en riemen gemaakt van vissenhuid op de markt. Nylon werd gebruikt voor jassen en touw, kurk en hout voor zolen. De fashionista's uit de veertiger jaren zijn thuis creatief met gordijnstof, lint, tule en stro om hoedjes mee te maken. De dagelijkse kleding bestond vooral uit mantelpakjes in sombere kleuren.

Pas na de Tweede Wereldoorlog in 1947 kwam mode weer een beetje aan bod. In dit jaar introduceerde de nog onbekende ontwerper Christian Dior de 'New Look'. De hierbij horende collectie had de naam Corelle en vormde een soort droombeeld voor de vrouw in die tijd. Het straalde één en al glamour uit. Het silhouet van de vrouw was compleet anders met ronde en afhangende schouders, slanke tailles, volle heupen en opvallende decolleté's. Verder waren de rokken volumineus en lang. De mode straalde teder- en vrouwelijkheid uit die in de oorlog niet voorkwam.

Jaren '30

Stijl: Koket
Icoon: Marlene Dietrich
Kenmerk: Handschoenen, boa's
Muziek: Swing, bigband

In 1929 storten de beurzen wereldwijd in en de daaropvolgende jaren staan bekend als The Great Depression. De traditionele waarden en normen keerden weer terug. De vrouw moest kinderen krijgen en het huishouden doen, de man zorgde voor het inkomen. De vrouwen droegen mantelpakjes en rechte lange jurken met wijde mouwen. Ook kwamen de schoudervullingen in het modebeeld en de taille en het docolleté mochten weer gezien worden. De rokken werden weer langer en kwamen tot halverwege de kuiten. Om de grauwe werkelijkheid te vergeten zochten de mensen hun toevlucht in films. Één van de bekendste actrices uit deze tijd is Marlene Dietrich. De haardracht, make-up en kledingstijl van Marlene werden ongekend populair en werden dan ook breed uitgemeten in de modebladen. Ook was zij de eerste vrouw die een pantalon in het openbaar droeg, een ware shock. Zelfs Coco Chanel zwicht voor de look uit de Hollywood films en tekent een contract met filmproducent Samuel Goldwyn voor het ontwerpen van filmkostuums. Dit project mislukte echter en de bekendste ontwerpster uit de jaren '30 was zonder meer Elsa Schiaparelli. De Italiaanse was bevriend met onder andere Salvador Dalí, Man Ray en Jean Cocteau. Zij liet zich inspireren door hun kunstwerken en door de combinatie van mode en kunst werd zij enorm spraakmakend. Haar bekendste ontwerp is de hoed in de vorm van een schoen. Schiaparelli was er in tegenstelling tot Coco Chanel niet op uit om vrouwen stijl en elegantie mee te geven, dat hadden zij al van nature stelde de ontwerpster. Ze maakte kleding met een humoristische invloed.

16.11.09

Roaring 20's

Stijl: Jongensachtig
Icoon: Coco Chanel
Kenmerk: Hoedjes, lange kettingen
Muziek: Jazz

Ook wel genoemd 'de gekke jaren twintig'. Na de oorlogsjaren wilde iedereen zich weer zorgeloos amuseren. En dus werd er gedanst, gezongen, gedronken en gerookt. De vrouw wilde niet meer dienen voor het behagen van de man en gezien worden als accessoire. Zij wilde gelijk zijn en er kwamen dan ook steeds meer vrouwen in het bedrijfsleven terecht. De vrouwen ontdeden zich van hun meisjesachtige imago. De vrouw uit de jaren '20 heeft kort haar, rookt chique sigaretten in een kokertje en draagt manchetknopen. Verder werden er vormeloze jurken gedragen met lage taillebanden, veel ronde hoedjes en lange (nep)parelkettingen. Om zo jongensachtig mogelijk te lijken kwamen er allerlei diëten op de markt. De vrouwen wilden platte borsten, smalle heupen en slanke benen.

In deze jaren breekt ook Coco Chanel door, die dan al ruim veertig jaar oud is. Tot dan toe is de mode voor de vrouw esthetisch, maar absoluut niet simpel en praktisch. De chique ontwerpen van Chanel zijn ontdaan van alle, in haar ogen, onnodige franje en opsmuk. Er kwamen simpele truitjes, matrozenjasjes en plooirokken in combinatie met driehoekige sjaals. Dit maakt Chanel tot een daverend succes. In 1921 lanceert zij ook het beroemde Chanel Nr. 5 parfum en een jaar later kwam zij met een sieradenlijn. Het was voor het eerst in de geschiedenis dat een kledingontwerp(st)er verder ging dan kleding alleen. Ook is het Coco Chanel die voor het eerst stelt dat de LBD (little black dress) in geen enkele vrouwengarderobe mag ontbreken.